از اثرات بسیار منفی و عاقبتای اجتماعی «قضاوت کردن» که بگذریم، باید بدونین این اخلاق بد واسه خود شخص نتیجه های بد زیادی داره.
واسه اثبات این ادعا از شما دعوت می‌کنیم تا ادامه مطلب رو بخونین.
قضاوت کردن موجب در جا زدن شما می‌شه
وقتی ما شروع می‌کنیم به سرک کشیدن در زندگی بقیه و تصور می‌کنیم باید حتما نظری واسه ارائه داشته باشیم، در واقع این طرز‌فکر رو در وجودمون تقویت می‌کنیم که «من درستکار و بی‌عیب» هستم و همه دنیا ایرادی در کارشون هست!
اما تا حالا فکر کرده‌اید که با این روند فقط موجب تسریع روند ضعف فکری و روحی خود می‌شید؟ به چه دلیل؟ به این خاطر که قضاوت کردن در مورد بقیه دلیل می‌شه ما از «منِ واقعی» خود فاصله بگیریم و اخلاق‌های پسندیده‌ای مثل مهربانی رو از یاد ببرم. این در دراز مدت ما رو ناامید کرده و از نظر ذهنی هم در سطح نگه می‌داره.
با قضاوت کردن بقیه، خود رو به سمت تنهایی هدایت می‌کنین
قضاوت بقیه بدنبال بی‌حس کردن دردهای عمیق داخلی افراد ظاهر می‌شه. براساس یافته‌های علمی، رفتارای ناهنجار اجتماعی مثل پیشداروی کردن در مورد بقیه در کودکی فرد ریشه دارن. به‌طور مثال، شاید فردی در کودکی به شما گفته باشه که در فلان کار خوب نیستی! یا شما رو واسه اشتباهاتتان همیشه سرزنش کرده باشه. در نتیجه، به‌صورت ناخودآگاه واسه اینکه دوباره اینجور دردهایی رو تحمل نکنین، تلاش می‌کنین خودتون به بقیه آسیب بزنین!
به‌زبون ساده‌تر، وقتی شما در کودکی دچار تکانش‌های روحی بوده‌اید، در بزرگسالی با انگشت گذاشتن روی نقاط ضعف دور و بریا تلاش در کاهش دردهای کهنه و قدیمی خود رو دارین.
ترس آدم رو به حمله وا می‌داره. اما بدونین که با توهین، تحقیر یا قضاوت کردن بقیه نه فقط دردهایتان آرامش نمی‌یابد، بلکه بیشتر از گذشته تنها و بی‌حامی می مونین و خود رو در برابر مشکلات روحی بیشتری قرار میدید.
پیشداوری کردن بقیه شما رو از درمان باز می‌داره
شما واسه درک نور و روشنایی باید سیاهی و تاریکی رو تجربه کنین. به‌همین خاطر، اولین قدم واسه نابود کردن عادت بد قضاوت کردن اینه که اونو ببینین، بدون اینکه خودتون رو واسه چیزی سرزنش کنین.
ما آدم‌ها واسه این در مورد بقیه پیشداوری می‌کنیم که از عشق و مهربانی دور شده‌ایم. واسه متوقف کردن این چرخه، باید اول از همه «خود»مون رو دوست داشته باشیم. بعد واسه زخم‌ها و دردهای داخلی و قدیمی خود ارزش قایل شیم و اونا رو به رسمیت بشناسیم.
اینجوری، هروقت تصمیم می‌گیرید تا در مورد شخصی دیگه نظر بدین، از خود سوال کنین: کدوم مشکل دوران کودکی من باعث شده تا من اینجور احساسی در مورد فلان کار یا فلان شخص پیدا کنم!
وقتی بتونیم خود، خواسته‌ها، کمبودها و دردهای خود رو به درستی بشناسیم، مطمئنا می تونیم زندگی خوشحال تر و باکیفیت‌تری داشته باشیم.
قضاوت مردم شما رو بی‌قدرت و بی‌انرژی می‌کنه
بعضی از مردم وقتی در مورد بقیه حکم میدن و پیشداروی می‌کنن، احساس امنیت می‌پیدا کنن. اما این رو یادتون باشه که نفرت و دشمنی، نفرت می‌آورد. ساعاتی رو که به شایعه‌پراکنی، دروغ‌پراکنی، بیان انزجار، نفرت و کینه سپری می‌کنین رو به روش‌های مثبتی بگذرونین. عوضش این کارا می‌تونید داوطلب امور خیریه شید، در ساخت یه پروژه علمی مشارکت کنین، به خلق هنر بپردازید. می‌تونید زمان خود رو در کنار اشخاصی که دوستشون دارین سپری کنین.
وقتی بتونیم از عادت بد پیشدواری، تحقیر، توهین و حکم‌بریدن‌های به وجود اومده به وسیله کمبودهای روحی خود دست ورداریم، می تونیم زندگی بهتری واسه خود رقم بزنیم. مطمئنا ترک هیچ عادت نادرستی سخته. اما با تمرین و تکرار می‌توان چهره‌های خوب زندگی رو هم دید و با آدم‌های شریف و درستکاری همدم شد که معنی تازه‌ای به زندگی ما می‌بخشن.
واسه ساختن جهانی قشنگتر و پر از عشق و عاطفه تلاش کنیم.
